Argentinie, Salta

10 januari 2015 - Salta, Argentinië

Door Peter:

De reis van Encarnation naar Salta was een van de trips waar ik eigenlijk al voor de reis tegenop zag. Het zou een trip van 24 uur worden van deur tot deur. En dat werd het ook.

Eerst een taxi naar de grens tussen Paraguay, grensovergang, daarna met de bus over een brug. Uitstappen, stempelen en wachten op volgende bus naar het bus station in Posadas. Daarna 4,5 uur met de bus naar Corrientes. Gevolgd door een reis van 14 uur naar Salta in de nacht, dan nog 10 minuten met de taxi naar onze bed en breakfast. Al met al is het enorm mee gevallen om de trip te doen. Wel soms een uurtje wachten hier en daar en het was maar goed dat we een boel tickets via internet al besteld hadden want de bussen zitten goed vol. Iedereen wil weer naar huis nadat ze nieuwjaar bij familie hebben gevierd. De nachtbussen in Argentinië zijn super goed. Je kunt bijna helemaal plat liggen, veel ruimte want er staan maar 3 stoelen naast elkaar. Je krijgt zelfs nog avondeten en ontbijt in de bus. Met name de kinderen hebben zeker 8 uur geslapen van de 14 uur dat we onderweg waren.

De volgende dag in Salta hebben we wat rondgeslenterd naar het centrale plein, hier even de kathedraal bekeken,veel geluierd in het 

kerk in Salta by night

appartement en avondeten was een enorme hotdog van 30 cm. Iets wat de kinderen zeker niet afsloegen.Daarna relaxen in onze leuke, kunstzinnige bed & breakfast, met, uiteraard, een lekker Argentijns rood wijntje.

Gelukkig was iedereen de volgende dag weer helemaal hersteld. Lekker toeristisch met een kabelbaantje naar boven (we zitten tenslotte al redelijk in de bergen) om Salta van boven te bekijken. Het is hier overdag rond de 30 graden dus het tempo ligt niet echt hoog. Ondertussen hebben we de gerenommeerde Argentijnse biefstukken ontdekt. Echt fantastisch eten. kabelbaantje SaltaDe kinderen kunnen er geen genoeg van krijgen. Met name de biefstuk met knoflook is zo burgemeester gemaakt. Verder slenteren we wat rond in het stadje. Dit geeft eigenlijk een veel betere kijk op Noord Argentinië dan alleen maar de toeristisch dingen bekijken. Salta is echt een mooi koloniaal stadje en een van de weinige steden hier die niet totaal verwoest zijn in het verleden. Met name rond het centrale plein staan mooie gebouwen en dat geeft een gezellig sfeertje. Leuk om te merken dat er duidelijk verschil zit in Argentinië en Paraguay. Argentinië is veel gestructureerder, schoner en overzichtelijker. Paraguay loopt eigenlijk gewoon 25 jaar achter. De mensen hier zijn ook heel meegaand. Met name het feit dat je met kinderen reist tovert bij veel mensen gelijk een lach op hun gezicht. Java’ s blonde haren vinden ze geweldig.

Op onze, voorlopig, laatste dag gaan we naar het MAAM museum. Een museum over archeologische vondsten die ze hoog in de Andes hebben gedaan.  Helaas mogen we er geen foto’s maken. Er wordt ook een mummie tentoongesteld, een kind van 6 jaar uit het Inca rijk. We zullen de geschiedenis hier maar niet vertellen, niet voor iedereen geschikt. De kinderen waren al 2 dagen gespannen dat ze nu een echte mummie zouden gaan zien. Ze liepen met armen vooruit door ons appartement en waren er constant grapjes over aan het maken. We kregen ze niet uitgelegd dat mummies en zombies niet hetzelfde waren en dat mummies niet altijd in wc papier gewikkeld zijn!!!!! Het was wel raar voor ze om te zien maar totaal niet eng.

In de middag verlieten we Salta (na nog een paar biefstukken) om naar Cafayate te rijden, ongeveer 200km verderop. Na 130 km wel even moeten stoppen voor pilletjes tegen misselijkheid voor Java, Loris en Martine. De weg naar Cafayate is FANTASTISCH. De laatste 60 km rijdt je door een nationaal park met ongelooflijke uitzichten op de bergen. Er zijn een aantal plaatsen waar je kunt stoppen voor foto’s. Echt een geweldige rit.Wow! Onvergetelijk. Zelf ben ik nooit in Death Valley in Amerika geweest maar van de foto’s moet dit er ongeveer hetzelfde uitzien. De laatste 30 km rijden we door een regenbuitje naar Cafayate. Wel 3 keer moeten stoppen om de voorruit van de auto schoon te maken, vijf van die zweetlijven in een kleine Corsa gaat niet echt goed. Auto was super goedkoop maar heeft wel wat mankementen, zo regent het rechtsachter een beetje binnen en hangt de voorbumper er nog maar net aan, tevens is de vooruit half gescheurd. Nou ja dat kunnen we zelf niet meer kapot maken. Om 19.30 arriveren we bij Cafayate, we moeten nog een kilometer, over een brug naar het stadje als we in een file komen te staan.

Door Nolan:

We waren benieuwd wat er aan de hand was. Want sommigen toeterden en roepten heel hard naar andere mensen. Toen pappa terugkwam en zij dat de rivier overstroomd was keek iedereen hem verbaasd aan, dus gingen we zelf maar kijken. Toen we er even later waren bleek het waar te zijn. De weg was helemaal overstroomd en als je er doorheen loopte kwam het bij grote mensen al tot hun knieën. Hoe dat kwam was dat het helemaal geen asfalt was en daarom was het helemaal drijfzand geworden. brug ondergelopen in CafayetteSommige mensen probeerden er nog door te rijden maar bij de meeste lukte dat niet en er stonden er al een stuk of vijf vast. Even later toen pappa ook mee ging kijken kwam er een bus aan van het merk Flecha bus waar wij ook mee naar Salta waren gegaan, hij kwam net aanrijden en reed zo de modder in. Toen zat hij vast. Sommige mannen zaten op een steen en die roepten iets naar de buschauffeur. Even later probeerde een vrachtwagen de bus te helpen door hem met de achterkant eruit te duwen. Maar hij kwam geen 3 meter ver. Dus toen is de bus weer achteruit gereden. Toen vonden we het heel lang duren dus zijn we een andere slaapplek gaan zoeken. Even later hebben we er een gevonden, iets heel anders dan dat we in gedachten hadden. Het was een huisje op een camping, groot was het huisje niet. We hadden een tweepersoonsbed, een gewoon bed, een matras en een opblaas bed van onszelf. De volgende dag stonde we op en kregen meteen al een lekker ontbijt van de bazin, toen het eten op was reden we terug naar de rivier, intussen was dat alweer gedaan. Ze hadden er heel veel zand overheen gegooid en dat zand was zo hard geworden, dat het een brug was geworden. Er mochten maar 25 auto’s overheen en dan moest het weer plat gemaakt worden. Helaas hadden wij pech want wij waren net nummer 26. Even later mochten we er toch overheen en toen wij aankwamen in Cafayate gingen we naar het park en een beetje rondlopen en toen gingen we wat drinken en toen we ons drinken ophadden gingen we weer verder rijden richting Cachi, volgens mij ons 5e dorpje. We waren niet van plan om helemaal naar Cachi te rijden maar wel zover mogelijk. We waren van plan om naar Molinos te rijden en dat is gelukt. Het uitzicht was prachtig. Overal leek het wel of je dingen in de bergen zag en in de rotsen leek het wel als of er torens in zaten. Jammer genoeg was onze slaapplek die we in gedachten hadden dicht, dus vroegen we aan iemand, in volgens mij een winkeltje die zei dat er 100m naar rechts een hostel was, daar zitten we in. Er is een speeltuin hier in de buurt waar we al 2 keer heen zijn gegaan.speeltuintje Molinos

We hebben huiswerk gemaakt best veel. Ik loop nu bijna met de klas mee. Dit was mijn reisverhaal over onze rit naar Molinos. Doei.

Door Martine:

De reis van Cafayate naar Cachi is zo mogelijk nog fraaier dan de eerste dag. Je rijdt de ene na de andere ansichtkaart binnen. Het is net het wilde westen en je zou zeggen dat het misschien keer gaat vervelen, maar elke keer zien de bergen, wolken, de kleuren, kaktussen er weer anders uit.Martine, met landschap dat nu afgevinkt kan worden van 'to see' lijstje Ongeveer 200km over gravel met kiezelstenen in ons corsatje! Ongelooflijk dat de bumper (die al los hing) er nog aanhangt. Onze grootste angst was om lek te rijden, een keer is nog wel op te lossen maar wat als het nog een keer zou gebeuren, je waant je hier af en toe alleen op de wereld. Gelukkig is alles goed gegaan en zijn we heelhuids in Molinos aangekomen. Aanvankelijk hadden we een slaapplaats bij nonnen op het oog, waar we wat over hadden gelezen, maar helaas bleek dat niet te gaan. Uiteindelijk zijn we in een charmante ‘ hostaje’ terecht gekomen, een soort hostel met restaurant. Eigenlijk was het plan om maar een nachtje te blijven, maar het was zo ontzettend heerlijk rustig, dat we besloten er nog een nachtje bij aan te plakken. We maakten van de gelegenheid gebruik om veel huiswerk te maken, lekker hard te lopen en ook te niksen.  Het is ook fijn om nu de tijd aan de kinderen te besteden en dingen met ze te doen waar je doorgaans de tijd niet voor hebt/maakt. Java wilde al een tijdje kleine vlechtjes in haar haar, maar we hadden nog niet een kapper gezien die dat deed. Dus heb ik  (martine) zelf maar een poging gewaagd. Twee uur later was het vlechtproject af! En een blij kind, ook altijd leuk…Java met vlechtjes1

We zijn, om toch nog even in beweging te komen, ’s middags met de kinderen naar een boerderij gegaan waar ze vicuna’s, een soort lama’s, fokken. Lekker met van die grote bossen gedroogd gras over dat hek heen hangen, hopen dat er eentje komt eten, best leuk en heel relaxed. In Molinos is dan ook echt totaal niets te doen en dat is tijdens zo’n reis best fijn. Even op adem komen. Er is zelfs geen WiFi, eerlijk waar, in heel het dorp niet!

Volgende dag rijden we de  laatste 40 km naar Cachi. Het is een leuk relaxed bergdorpje met wat meer toerisme en wat meer leven in de brouwerij dan in Molinos, maar dat kon ook haast niet anders. Er is weer een speeltuin binnen handbereik en alle drie, zelfs eentje van ruim 10, weten zich weer te vermaken met zowat niks. Even door het plaatsje struinen, genieten van de uitzichtpunten en een of ander voor ons toch wel grappig, maar vermoedelijk niet grappig bedoelt optreden van lokale dansers, muzikanten en ander folkloristisch vermaak. We gaan hier lekker op tijd slapen, morgen een lange, bochtige rit voor de boeg naar Salta.

Door Loris:

We zijn in salta. En we zijn ook in ons eigen  huis en wij zijn heel ereg blij. Omdat we zijn terug  in Salta en omdat ik op reis ben. Met een eigen auto door stadjes en naar andere landen rijden en naar andere dorpjes. Alle kleuren van de bergen zijn heel mooi. Ik vond het leuk om met de alpaca’s te voeren. Ik heb bij het appartement een pad gezien met bruine en witte strepen. Loris ziet een padIk vond dat heel erg leuk. Frietjes en kippenpoot vond ik heel lekker. Ook biefstuk. Cola vind ik heel lekker. Meestal drink ik appelthee. Manzana  is dat. Ik heb meer dan duizend cactussen gezien vandaag. Groen maar dat weet iedereen pappa. Ik slaap altijd met Java en Nolan op een kamer en soms met pappa en mamma ook. Het is niet leuk als we met z’n drieën in een bed moeten slapen. En ik vind het heel erg heet. En dit was mijn verhaal. Groetjes loris

De rit terug naar Salta is prima gegaan. Loris, Java en Martine hebben wel een Primatourtje genomen tegen wagenziekte. Ondanks dat kon Java het maar net vol houden. Er zaten ook wel 100 haarspeldbochten in de route. Deze weg staat vooral bekend vanwege de duizenden cactussen die je langs de weg ziet staan. Ongelooflijk mooi gezicht. Kijk maar eens naar de foto’s die we op het blog hebben gezet.

Morgen gaan we via Huamahuacu naar Iruya. Een klein bergdorpje op een hoogte van 3000 meter. Hier kan iedereen beginnen aan  het acclimatiseren voor Bolivia waar we nog veel hoger gaan. Waarschijnlijk zal er weinig internet zijn dus we sturen straks vanuit Bolivia het vervolg.

Foto’s

12 Reacties

  1. Ankie:
    10 januari 2015
    Hoi hoi, nou wat een mooie verhalen over jullie belevenissen. De kids vertellen ook geweldig goed over hun ervaringen. En Java die vlechtjes zijn super gaaf. We genieten van de verhalen en de prachtige foto's. Groetjes,
  2. Ron(opa)en Charlotte(omaLotti):
    10 januari 2015
    Voor mijn 5 lieve baasjes ,
    Woef,woef, wat hebben jullie alweer veel gezien /gereisd!!!
    En wat heb jij alles mooi beschreven Nolan, EN Loris jij ook !
    Nemen jullie voor mij een supergroot ( meer dan 30 cm) hondebot mee ?

    LIEVE POOTJES BILLY en kusjes van opa en oma baasjes
  3. Fam van oorschot:
    11 januari 2015
    WoW !!! nu al zoveel meegemaakt in zo'n korte tijd ziet er allemaal super uit.En zo te horen vermaken jullie je prima hier in ned is alles prima de kids gaan weer naar school , en het weer is hier stormachtig. Geniet van wat jullie allemaal nog meemaken,lieve groetjes Jeroen Silvia Sam en Luuk
  4. Tikva:
    12 januari 2015
    Mooi verhaal weer en leuk dat iedereen een stukje verteld!
  5. Femke:
    12 januari 2015
    Wat een leuk verhaal weer en wat doen jullie veel zeg! Leuk dat de kids ook een eigen verhaaltje schrijven, ga zo door! En Java wat zitten je haren mooi! Wauwie. Geniet ervan, ben benieuwd naar het volgende verhaal. Femke
  6. Omaherst:
    12 januari 2015
    Hoi jongens oma geniet van jullie verhalen.
    En ook van de foto,s
    Het is daar fantastisch merk ik wel
    Peter,voorzichtig rijden in die oude auto
    Geniet ervan
    doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiioude oma
  7. Fam. Born (Suus):
    13 januari 2015
    Super leuk om weer jullie verhalen te lezen, Suus pakt steeds de I Pad en vraagt dan hebben we weer foto' s te kijken van Java. We leven helemaal mee als Suus de verhalen dan hardop voorleest. En inderdaad Peter, het lijkt op dead valley grappig om te zien. Heel veel groetjes, genieten maar weer en we kijken uit naar jullie volgende avonturen.
  8. Nicole:
    13 januari 2015
    Super mooi, jou haren, java!!!
    Mooi verhaal weer, super om allemaal mee te maken. Groetjes van ons allemaal!!!
  9. Mariska:
    13 januari 2015
    Zo zeg, wat fantastisch, al die indrukken die jullie opdoen. En leuk om te lezen dat de speeltuin ook bij Java in trek is, fijn als er eens geen WiFi is!! Hoewel Myrthe vertelde dat ze vandaag in de klas geprobeerd hadden om met Java te FaceTimen, en dat was niet gelukt. Dus op naar WiFi!!
  10. Tara:
    15 januari 2015
    Hoi nolan kunnen wij een keer met de klas feesttime
    we hebben gister op de site van jullie gekeken met d er klas en hebben toen jou reisverhaal gelezen wat was dat spannend
    doei tara
  11. Jurre verbree:
    15 januari 2015
    hoi Nolan
    wij hebben ook al met de klas een reactie gestuurd. ik vind het leuk dat jullie het erg naar jullie zin hebben. ik zag op de foto wat er aan de hand was. het was overstroomt. groetjes Jurre nog veel plezier.
  12. Coen en Lissy Braken:
    17 januari 2015
    Hoi Nolan
    Wat maken jullie toch een mooie reis. Jullie zien veel spannende dingen. Wij hadde in de klas ook gekeken. Groeten van Tijn en nog een fijne reis
    Tijn