Cambodja, Siem Reap en de tempels van Angkor

15 juli 2015 - Bangkok, Thailand

Inmiddels zijn we alweer een aantal weken in Cambodja. Na een aantal weken krijg je ook pas het ‘gevoel’, de ziel als het ware, van het land mee. Het land kent een zeer bewogen geschiedenis en dat verklaart misschien waarom ik het eerst een land zonder identiteit vond.DSCN7798

Aanvankelijke behoorde Cambodja een lange tijd tot het welvarende  Khmer rijk (9e tot de 14e eeuw). In deze periode werden de Tempels van Angkor gebouwd. Na een paar zwakke koningen raakte het koninkrijk in verval. In de 19e eeuw kwam het gedurende 90 jaar onder Frans gezag, waarna het in 1953 weer het Koninkrijk Cambodja werd. Een turbulente periode brak aan. Zo kende het land gedurende de Vietnamoorlog grote bombardementen omdat de Amerikanen de Ho Chi Min Route naar Vietnam als doelwit hadden. Daarbij kwamen, denkt men, wel 600.000 onschuldige Cambodjaanse burgers om. Het  schrikbewind  van de Rode Khmer o.l.v. Pol Pot, bracht naar schatting 1,5 miljoen tot 2,5 miljoen (!) doden. Oorlog, met Vietnam, in 1978, burgeroorlogen en de onrust daarna, hebben nog tot  2003 geduurd! Deze informatie is denk ik essentieel om het land te kunnen begrijpen.

Terug naar de realiteit van alledag.  Het land is bezig met op te krabbelen en heeft het toerisme tot hoofdverdienste gekozen. We zijn dus in Siem Reap om de tempels van het oude koninkrijk te bekijken. Het gebied van Angkor bestaat uit ruim 100 tempels in een gebied van ongeveer 25 km2.  Angor Wat wordt beschouwd als het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. IMG_0935Peter is hier al eens geweest, weliswaar lang geleden, maar noemt dit het mooiste door mensen gemaakte bouwwerk wat hij ooit heeft gezien. Uiteraard zijn we allemaal heel benieuwd, maar ook wel huiverig voor grote massa’s toeristen en daardoor een totaal andere beleving van deze bouwwerken. Als een tegemoetkoming naar onze kinderen (en misschien ook wel naar ons zelf) hebben we een hotel met een zwembad geboekt.  Dit, omdat er natuurlijk een paar dagen tempels kijken op het programma staat, met temperaturen van rond de 37 graden!

Dat zwembad blijkt net een onderhoudsbeurt te hebben, wat er dus op neer komt dat er geen druppel water in zit. Dat zwemt niet echt handig. Natuurlijk zegt de hotelmedewerker dat het zwembad morgen, uiterlijk overmorgen weer gebruikt kan worden. Ja, ja…erg jammer. Maar ja, om 01.00u ’s nachts ga je niet even een ander hotel zoeken. Om 10.00 ’s morgens checken we daarom maar weer uit, op naar het volgende hotel, dit keer met een gevuld zwembad!

Om het gebied van Angkor een beetje behapbaar te maken is het handig om, of een tuk-tuk met bestuurder te ‘huren’ voor een halve of hele dag, of om zelf te gaan fietsen. Hoewel we allemaal erg van fietsen houden, besluiten we om met de tuk-tuk te gaan. We hebben een leuke bestuurder, mr. Sarun, hij zal morgen met ons gaan rondrijden.

Deze eerste dag in Siem Reap gebruiken we vooral om bij te komen van de lange, enerverende reis hier naar toe en dus het korte nachtje. Het zwembad wordt getest, de was wordt weggebracht (en vervolgens gigantisch verwassen) en verder verkennen we de omgeving. Siem Reap is een drukke stad, de derde stad van Cambodja, maar toch heeft het ook wel iets, er hangt wel een leuke, gemoedelijke sfeer. Geheel om het toerisme te dienen is er in de afgelopen 15 jaar heel wat veranderd hier. Zo heb je hier Pub Street, een populaire straat onder, vooral jongere, backpackers. Een aaneenschakeling van voornamelijk westerse restaurants, toeristenwinkeltjes , kroegen en touroperators. Het is niet echt aan ons besteed. We eten er in de dagen dat we hier zijn twee keer: te duur en niet lekker.

DSCN7829

Op onze eerste avond in Siem Reap gaan we ’s avonds nog wel naar een circus. Het Phare Circus (de organisatie heet Phare Ponleu Selpak = vrolijkheid van kunst)  is eigenlijk meer een mengeling van theater, acrobatiek en dans, uitgevoerd door alleen maar jongeren. Het is werkelijk een ontzettend gave show maar wat het nog specialer maakt is dat de opbrengst ten goede komt aan de scholing van kansarme jongeren (meer informatie hierover op http://www.phareps.org). Dat maakt, het voor Cambodjaanse begrippen,  redelijk prijzige toegangskaartje elke dollar waard. Bij deze show lopen we onze Schotse busvrienden uit Kampot ook nog tegen het lijf! Hartstikke gezellig.

Dan breekt toch echt TEMPELDAG 1 aan. Om een uur of 10.00 zitten we in de gepersonaliseerde tuk-tuk van Sarun. Tuk-tuk rijders maken er hier een sport van om hun voertuig zo leuk en origineel mogelijk op te pimpen. Erg leuk om de meest originele voertuigen met de kinderen te spotten. Onze route proberen we zo te doen, dat we het minst in de mensenmassa’s terecht zullen komen. Het is hier nu geen IMG_0844hoogseizoen, waardoor het met de drukte overal meevalt, maar tourbussen volgen meestal het zelfde patroon. DSCN7878Verder willen we, omdat Peter hier ook al eens geweest is, de wat afgelegener, nog minder ontdekte kleinere tempels bezoeken. Wat nog even leuk is om te vermelden: Java heeft er, op reis, een paar hobby’s bij gekregen en eentje daarvan is fotograferen. Regelmatig treffen jullie dan ook foto’s van haar aan op ons blog.DSCN7842 Het wordt een lange, maar ook leuke dag. Natuurlijk is de grote, bekende Angkor Wat tempel erg mooi, maar de tempels die wat meer verstopt zijn in de jungle, daar worden we echt enthousiast van. Vooral ook de rit er naar toe, over straatjes die ons tussen de houten paalwoningen door voeren, is echt gaaf. Dit is het soort Cambodja waar wij van houden. Waar je met tuk-tuk pech staat en mensen nieuwsgierig in Khmer tegen je praten en jij in het Engels terugpraat. Waar niemand zegt: “ Madam, want to buy scarf/water/shirt/bracelets, three for one dollaaar?”DSCN7972

Aan het eind van de dag zijn we moe maar voldaan en kunnen we met een gerust hart naar bed…ware het niet dat we eerst van kamer moeten veranderen, omdat er door lekkage behoorlijk wat, muffe schimmelplekken op de muur zitten. Dat wordt dus de derde nacht in Siem Reap, in tevens de derde kamer. Aaargh…

In principe is het de volgende dag weer tempels kijken, maar het regent. De voorspelling is dat het de hele dag blijft regenen. Even overwegen we om toch te gaan, omdat waarschijnlijk bijna iedereen besluit om niet te gaan en het dan dus lekker rustig is. De tempels zijn echter het leukst als je ze ook kan beklimmen en met regen wordt dat wel lastiger. Maar niet getreurd, eigenlijk hebben we al andere plannen. Eerst wat noodzakelijk schoolwerk. DSCN7986We lunchen in ons inmiddels vaste ‘restaurant’ (lees: betonnen schuur met rode plastic stoelen), waarvan we verwachten dat ze ooit nog wel eens de JUISTE bestelling zullen maken binnen een half uur tijd.

Daarna gaan we naar het Angkor Hospital for Children. Het is een non-profit organisatie die gratis zorg verleent aan kinderen. Dit is hard nodig in het niet al te welvarende Siem Reap en ze kunnen dus elke donatie gebruiken. Je kan naar het bezoekerscentrum, waar je informatie over het ziekenhuis krijgt. Om begrijpelijke redenen kan je niet een tour door het ziekenhuis doen. Wat je wel kan doen is bloed doneren. Dit gaan wij dus doen. Het is eens wat anders dan geld geven, het gaat simpel en snel en ze hebben het zo hard nodig.DSCN7999 De plek waar ze het bloed gaan afnemen bevindt zich in het ziekenhuis en zodoende kan je toch nog iets zien. In nog geen uur tijd hebben ze bij Peter en mij 350ml bloed afgetapt. Tevens weten we ook nu weer eens onze bloedgroep. Nooit geweten dat er in het ene gebied van de wereld andere bloedgroepen meer voorkomen dan in andere gebieden, dus ik heb ook nog wat geleerd! Na een blikje cola, om de bloedsuikerspiegel wat op te krikken, een paar pakjes zoute koeken zijn we klaar om te gaan. We krijgen als dank zelfs nog een t-shirt. 

Hierna gaan we eindelijk ook kennis maken met ‘ Seeing hands, massage by the blinds’ . Hier worden blinden getraind om massages geven, zodat ze in een hun eigen onderhoud kunnen voorzien. Super goed initiatief, want veel mogelijkheden en voorzieningen zijn er in een land als Cambodja niet voor blinden (en andere mensen met een handicap). Uiteraard is het niet een massagesalon, maar meer een schuur met een paar oude massagetafels.DSCN8003 Iedereen krijgt een massage van een half uur, maar er zijn maar 4 masseurs. Nolan moet dus even wachten. Ondertussen worden Java, Loris en ik gemasseerd en wordt Peter bont en blauw gekneed door de enige en tevens hardhandige mannelijke masseur hier. Hierna krijgt Nolan een ‘speed massage’, een kwartier, in plaats van een half uur, maar dan met twee masseurs tegelijk!

Nacht 4 in Siem Reap en we zijn er vandaag gedurende de dag achter gekomen dat de airco behoorlijk lekt. Dit probleem is verholpen, althans dat denken we,  maar de volgende dag lijkt het alsof het regent op onze kamer. Gauw gauw alle spullen aan de kant, handdoeken op de grond en naar de receptie bellen (WEER).  Je raadt het al…kamer nummer 4! Onnodig te zeggen dat het tegen begint te staan om de spullen weer te verhuizen. We zijn eigenlijk niet eens boos of geërgerd, shit happens, zullen we maar zeggen. De eigenaar van het hotel vind het natuurlijk super vervelend, we mogen zelfs de spullen op de ene kamer laten staan en de andere kamer gebruiken om te slapen. Maar ach, we hebben vaker met dit bijltje gehad en in een mum van tijd staan de spullen op onze nieuwe kamer.

IMG_0906

Tempeldag twee breekt aan. Vanmorgen bezoeken we onder andere de beroemde Bayon tempel, een prachtige tempel met allemaal gezichten erin verwerkt. Ook doen we weer een paar van die charmante jungle tempeltjes, maar vandaag is het weer ouderwets heet dus we proberen er een niet te lange dag van te maken. Bovendien zitten we nog steeds met de oorpijn van Java, dus aan het eind van de ochtend gaan we nog even kijken bij Angkor Wat en dan staat IMG_0922het zwembad op het programma.

’s Morgens gaan we naar Battambang, alweer de laatste stop in Cambodja voor ons. We hebben via onze tuk-tuk rijder, mr. Sarun, een taxi kunnen regelen. Natuurlijk zal hij daar commissie voor ontvangen, alles hangt hier van commissie aan elkaar. We vinden het niet zo erg, hij heeft ons overal goed naar toe gereden en zelfs meegedacht over de route door Siem Reap, dus we gunnen het hem wel. Van het hotel mogen we allemaal een mooie Cambodjaanse zijden sjaal uitzoeken,  misschien wel omdat we 25% van alle kamers uitgeprobeerd hebben! Om 10.00 u staat onze taxi klaar en in een vliegende vaart worden we, zonder problemen, in een paar uur bij ons guesthouse in Battambang afgeleverd.    

De rit door Battambang deed ons het ergste vrezen, wat een gore, lelijke stad, hebben we hier een leuke overnachtingsplek? Ten onrechte, blijkt al snel. Het guesthouse is mooi gelegen, een beetje buiten de stad, in het groen. Het is een echte backpackers plek, met een hele ontspannen sfeer. Er staat een pooltafel, er zijn wat kleine fietsjes, tot Loris’ grote vreugde en er blijkt een zwembad te zijn! Weliswaar naast een bouwproject, waar bouwvakkers de hele dag bezig zijn, maar dat mag de pret niet drukken. Vandaag hebben we (eigenlijk de kinderen en ik), nergens meer zin in. We vermaken ons prima bij het guesthouse en bovendien is het weer gruwelijk HEET. Zwemmen dus! Echter, Nolan heeft inmiddels de oor-problematiek van Java overgenomen en dit begint aardig wat roet in het eten te gooien. Na het zwemmen maar meteen hoofd afdrogen en een muts op, want een kind verbieden om te zwemmen met deze hitte vinden nogal sneu.

De volgende dag staat de eerste activiteit van de twee waarvoor we hier naar toe zijn gekomen op het programma: ‘All aboard, the bambootrain!’. We worden naar deze ‘trein’ gebracht door onze Battambangse tuk-tuk rijder, Mr. Blue Batman. Z’n tuk-tuk geheel bij z’n naam passend, uiteraard.IMG_0944 Deze trein, eigenlijk niet meer dan een plaat gemaakt van bamboe met afneembare wielen en een soort benzinemotor zoals bij een grasmaaier eraan,  gaat ons naar het volgende dorpje brengen en dan weer terug. Een echte toeristische attractie dus. En wat voor een! We nemen plaats op de plaat, de kinderen voor op een kussen, wij erachter op een kussen. Achter ons, onze prive machinist. Hij geeft een harde slinger aan de motor, springt zelf op de plaat en rijden maar. 

Wat aardig is om te vermelden:

-       Je zit dus niet vast

-       We racen best hard!

-       Er is een enkel spoor, voor heen en terug en er zijn rijden meerdere bamboe wagons.

Elke keer als er een tegenligger aankomt moet een van de twee treintjes van het spoor gehaald worden. Eerst de bamboe plaat. Dan de eerste set wielen en vervolgens de tweede set.  De andere trein rijdt dan een paar meter verder. Vervolgens wordt de gedemonteerde trein weer in elkaar gezet en nu moeten de twee machinisten samenwerken, want de wielen moeten stil op hun plek blijven staan zodat de bamboe plaat er opgelegd kan worden. We snappen dat ze de constructie niet ingewikkelder hebben gemaakt, op de heen- en terugweg moet er alles bij elkaar een keer of 4 een trein uit elkaar gehaald worden. Hilarisch! We hebben er allemaal van genoten.

Via een omweg rijdt Mr. Blue Batman ons terug naar de guesthouse. Onderweg mogen Loris en Nolan ‘zelf’ een paar meter rijden, wat ze natuurlijk helemaal geweldig vinden. IMG_1024Na de middagpauze staat activiteit nummer twee op het programma, we gaan een tempel bekijken, waar ook de killingcave te zien is. Dit is een grot waar, in de duistere tijden van Pol Pot, mensen naar beneden gestort werden, hun duister noodlot tegemoet. Tienduizend man heeft hier het laatste levenslicht gezien en als herinnering daar aan zie je glazen kist met botten en schedels. Niet geschikt voor een kind van zes, dus Loris wacht samen met Nolan boven aan de trap. We wandelen nog wat rond, bij de tempel en maken dan de tocht terug naar onze tuk-tuk. Het laatste onderdeel is de ‘batcave’. Een grot waarin miljoenen vleermuizen overdag slapen. Zodra de avond begint te vallen, rond 17.30, vliegt de hele kolonie (ongeveer 6 miljoen vleermuizen) uit, op jacht naar voedsel. Een gaaf schouwspel, dat wel twee uur duurt. Na een half uur houden wij het voor gezien. Wat eten in het stadje en op tijd terug naar de guesthouse, want om 22.00 worden de geesten van de Chinese begraafplaats wakker en dan durft geen tuk-tukrijder daar meer langs!

We slapen onze laatste nacht in Cambodja. Gaandeweg zijn we toch wel van het land gaan houden. Morgen hebben we een lange rit voor de boeg: We gaan naar Bangkok!

 

 

 

 

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Nicole:
    15 juli 2015
    Super leuk verhaal weer,
    Waren de jongens en java niet bang van de vleermuizen?
  2. Petra, Bart en Iris:
    15 juli 2015
    Wow wat een gave verhalen weer. De tempels wil ik ook nog wel eens zien, de vleermuizen liever niet ;)

    lieve groet, Petra (en natuurlijk ook van Bart en Iris)
  3. Fam. Born (Suus):
    15 juli 2015
    Jullie weten iedere x weer een goede afwisseling te maken van een rustige plek naar een drukke plek want dat zal het zeker wel zijn in Bankok, druk. Hier de laatste week groep 7 voor Suus, anders kids gelukkig over allebei!! Dus nu wordt het onze tijd voor avontuur eindelijk. Ben weer nieuwschierig naar de volgende verhalen groetjes
  4. Nelly Rini Raijmakers:
    16 juli 2015
    Hallo Martine Peter Java Nolan en Loris geweldig reisverslag weer wat doen jullie het goed echte toeristen die zich overal heel goed door heen slaan wat een temperatuur en dan nog zo goed alles volhouden.
    Geweldig ook prachtige foto,s geniet er nog van want de wereldreis is bijna voltooid.
    Groetjes Nelly Rini