Cusco en Machu Pichu, Peru

14 februari 2015 - Cuzco, Peru

Cuzco – Machu Pichu

Na onze busreis naar Cusco hebben we het maar eens een dagje rustig aan gedaan.

De kinderen hebben meer zin in luieren dan op pad gaan. We zijn het er allemaal over eens dat we dat vandaag maar doen. Kan ik zelf mooi alle voorbereidingen treffen voor Machu Picchu.

Als je op eigen houtje naar Machu Picchu wilt gaan dan is het aan te raden om je kaartjes een aantal dagen van te voren te kopen. Dit kan in Cusco. Er mogen per dag maar 2500 mensen naar de site. Op internet kun je zien hoeveel kaartjes er al verkocht zijn. Dus eerst deze kaartjes kopen, gelukkig Loris mag gratis (onder de 8 jr) en Nolan en Java voor half geld. Als je bedenkt dat een kaartje 42 dollar kost dan snap je wel dat dit mooi meegenomen is. Als je de kaartjes hebt kun je verder gaan met het kopen van trein tickets. Aguas Caliente (het dorpje waarvandaan je de bus kunt nemen omhoog naar Machu Picchu) is alleen per trein of lopend te bereiken. De goedkoopste manier is om per bus of taxi naar Ollantaytambu te gaan. Vandaar kun je dan met de trein naar Aguas Calientes, ongeveer 1,5 uur. Let op: dit ritje kost tussen DSCN2516de 56 en 560 dollar enkele reis. Kinderen onder de 12 half geld. Echt mega afzetterij. De trein wordt door een paar buitenlandse maatschappijen gebruikt om veel geld te verdienen. Locals betalen 5 dollar en toeristen het tienvoudige. Maar helaas wij zijn veroordeelt tot deze treinreis, maar wel de goedkoopste versie. Je wilt Machu Picchu ook niet missen als je in Peru bent. Het is tenslotte toch een van de zeven wereldwonderen.  Als je dan in Aguas Calientes bent moet je nog 25 minuten met de bus de berg op. Volwassen 12 dollar, kinderen 7 enkele reis. De terugweg gaan we lopend.

Alles bij elkaar moet je er dus niet teveel bij nadenken want om Machu Picchu te zien wordt je als toerist echt stevig aangepakt. Toch is het gelukt om vandaag alles te regelen.

Morgen naar Ollantaytambu en dan naar Machu Picchu.

Door Java:

Toen we aankwamen met de bus van 7 uur, wat ik eigenlijk best wel lang vond zijn we uitgeput en moe aangekomen in Cusco. Gelukkig hadden we al wel een hotel gezien, het hotel was tot onze opluchting meteen goed, na een paar uurtjes chillen, zijn we het stadje gaan verkennen en meteen gaan pinnen want papa had nog bijna geen Peruaans geld. Na een heel rondje  rond het centrale plein DSCN2463te hebben gelopen, kwamen we eindelijk een pinautomaat tegen. Papa ging pinnen, en wij gingen wachten totdat hij klaar was toen we daar zaten te wachten kwamen er allerlei mensen die probeerde ons souveniers aan te smeren maar we zeiden op alles no gracias  dat betekent nee bedankt als ik het tenminste goed heb.

Toen papa terug kwam en heel wat geld had gepint gingen we eten. Mama had al een mooi restaurant gezien dus  we wisten al waar we naar toe gingen. Toen we er waren zagen we dat mama gelijk had en dat het er inderdaad leuk was.

En we namen een besluit dat we daar maar gingen eten, toen we het eten op hadden zei iedereen dat het er leuker uitzag dan het eten.

De volgende dag werd Loris ziek wat we allemaal heel jammer vonden omdat we dan niet meer naar de Mac konden (ps. dat was een grapje).

Op de dag dat Loris ziek was moest ik 3 keer mee om kaartjes voor de trein en voor Machu Picchu te kopen waar ik hevig tegen protesteerde, de rest van de ochtend was niet echt interessant dus sla ik die dus even over en begin ik bij de middag. Toen we gingen eten in een ander restaurant  wat heel erg lekker was toen we klaar waren met eten en met volle maag weer terug naar het hotel wouden gaan riep de man van het DSCN2467restaurant dat ik wat op de muur mocht schrijven wat ik heel erg leuk vond want thuis mag dat nooit en dus schreef ik: we hebben hier heerlijk gegeten. Toen ik daar klaar mee was mochten we alle drie onze naam eronder zetten.

De volgende dag namen we een taxi naar ollan tai tamboe (ollantaytambu, redactie!) waar we de ruïnes gingen bekijken maar daarover schrijft weer iemand anders.

 

Door Nolan:

We zijn hier in ollan tai tamboe .

We hebben de ruïnes bekeken.

Die ruïne  was de enigste plaats waar de inka’s ooit van de spanjaarden hebben gewonnen. Het was best mooi(maar wel een beetje saai) We begonnen omhoog te DSCN2561lopen. En papa zij dat alle losse stenen zijn blijven liggen toen ze vertrokken zijn.Toen we boven waren was het nog mooier. Ik vond het zelf ten minste mooi.Morgen gaan we naar het dorpje en vanaf daar gaan we naar Machu Picchu.Dan komen we weer terug in Cusco. Waar we weer vier dagen blijven. We slapen dan in het Ninos hotel.Dat hotel is opgericht door een nederlander. zij heeft straat jongens van de straat gehaald.

Dit was mijn verhaal het was klein maar fijn!!!!!!!!!!! Doeeeeeeeeiiiiiiiiiiiiiii!!!!!!!!!!!!!!!!

Ollantaytambu

Een klein dorpje gebouwd op de ruïnes van een oud Inca dorpje. Drie uurtjes met de auto. Prachtige kleine nauwe straatjes. Huizen gebouwd van rotsblokken. Super mooi dorpje. We slapen vlak bij de ruïnes in een leuk hotelletje. Na wat onderhandelen gaat er nog 20% van de prijs af zodat we ook niet verder hoeven te zoeken. Ollantaytambu ligt in de Geheime Inca Vallei. Een vallei vol met oude Inca ruïnes. Eigenlijk is dit de oude weg naar Machu Picchu. In de middag gaan we de grote ruïne bekijken. Het is een heel geklim en je moet  niet teveel last van de hoogte hebben want we lopen hoog over de berg over zeer smalle paadjes. Echter de uitzichten maken alles goed. Wat is het fantastisch om zo over de vallei uit te kijken. Na 2 uur hebben we het wel gezien. In de avond nog een pizzaatje (nou ja 3 grote pizza’s dan, want het middageten was niet te kanen).DSCN2512

Na een uitstekende overnachting (wat is dat toch fijn, een iets beter hotel met een goed bed) en een redelijk ontbijt moeten we nog wat tijd doden in Ollantaytambu, om 12.30  vertrekken we met de trein richting Aguas Calientes. Dus na nog een paar uur rondwandelen,  besluiten we alvast naar het station te wandelen. Onderweg nog wat empanadas voor in de trein gehaald (die al op waren voordat we weg waren). Dit zijn een soort pasteitjes die je met kaas, ham/kaas, kip of rundvleesvulling kan krijgen. We hebben ze in Argentinie, Bolivia en dus ook in Peru gegeten.

De trein, Peter heeft al eerder in dit verslag gesproken over de kosten, is een knalblauwe met gele trein met een soort ouderwetse locomotief. Maar goed, eenmaal in de trein zitten we toch gerieflijk, lekkere panfluit dancemuziek op de achtergrond en geheel tegen alle verwachtingen in  krijgen we nog een drankje met een cakeje. Yes!DSCN2519DSCN2617Inca kola, het vloeibare, mierzoete goud uit een flesje, de kinderen (en wij stiekem ook) hebben het ontdekt. Zij noemen het bubblegum drank. Het is een mooie treinrit van ongeveer anderhalf uur. Uitzichten met prachtige bergen en jungle, de trein heeft ramen, zelfs nog in het dak dus we kunnen optimaal van deze rit genieten. In een mum van tijd zijn we in Aguas Calientes (Java vond het veel te snel gaan). Ons hotel, Adela zit aan het spoor. En als ik zeg aan het spoor dan bedoel ik ook ECHT AAN DSCN2623HET SPOOR , minder dan 1 meter van de rails. De kamer van de kinderen grenst aan de spoor kant. Treinen komen binnen gereden, ofwel gedenderd met een kabaal alsof ze dwars door hun kamer gaan. Onze kamer is aan de rivierzijde. Niet zomaar een riviertje, een woest kolkende bruine massa die met veel geweld z’n golven kapot slaat op de rotsen. Nog meer lawaai dus. En geslapen dat we hebben…..!

Het personeel van het hotel is erg aardig en meedenkend. Zo vinden ze het geen probleem om voor ons om 5.30 ’s ochtends het ontbijt te maken. Dus zitten we rond 6.15/6.30 in de bus naar Machu Picchu, een ritje van een half uur, omhoog, kronkelend rond de berg, door de jungle. Primatourtjes alweer achter de kiezen en gewapend met plastic zakken doorstaan we de ritje goed.

Dan komen we eindelijk aan in Machu Picchu, het tweede wereldwonder dat we af kunnen vinken op deze reis. Het weer voorspelde niet veel goeds, regenachtig, bewolkt. Toch had ik er een goed gevoel over. Het ging toch niet gebeuren dat we, na Christus de Verlosser in Rio en de watervallen van Foz do Iguazu, weer een DSCN2522wereldwonder in de mist, regen en wolken moesten zien!  Het tegenvallende weer zorgde voor chagrijn bij enkele van onze gezinsleden die ik niet nader zal benoemen. En Chagrijn is dan eigenlijk nog zacht uitgedrukt. Maar ik had besloten dat ik mijn hoogstwaarschijnlijke enige bezoek aan Machu Picchu door niemand zou laten verpesten. Na een uur of anderhalf leek het toch beter te worden. Ook met het weer. De lucht klaarde zowaar op en als bij magische toverslag werd Machu Picchu zichtbaar. Ik vond het echt waanzinnig mooi, het is een terecht wereldwonder. We hebben er nog een paar DSCN2590uurtjes rondgelopen en boven op de ruine nog zitten genieten van ons prachtige uitzicht. Ook werden we voor de vierde keer sinds we in Peru zijn, onszelf ervan bewust dat wij en dan met name Java, voor de inwoners hier ook een attractie zijn. DSCN2582Drie keer wilden mensen met ons hele gezin op de foto, of een foto van ons nemen en in Machu Picchu was er een senioren echtpaar dat wel heel graag, apart van elkaar, met Java op de foto wilde. ‘Goed vasthouden, he?’ zeiden ze nog tegen elkaar, nou dat deden ze. Eigenlijk vind Java dit heel erg leuk, het is natuurlijk ook een compliment. Tot zover ons eigen wereldwonder. Toen we genoeg hadden gezien en het langzaamaan ook drukker werd, besloten we te vertrekken. Heen waren we vanwege het vroege tijdstip met de bus gegaan, maar terug gingen we wandelen. Prima te doen, een wandeling van ongeveer een uur alleen maar over trappen naar beneden door de DSCN2602jungle.

Eenmaal terug in Aguas Calientes vinden we dat we ons succesvolle bezoek aan Machu Picchu wel kunnen vieren met een broodje hamburger en een Inca Kola.’s Avonds valt de stroom uit in het dorp, er is overal slechts kaarslicht. Geeft niks, we zijn allemaal bekaf, rond half 10 ligt iedereen te slapen.

De volgende ochtend gaan we met de trein terug naar Ollantaytambu, vandaar af moeten we nog terug naar Cusco. Peter raakt verwikkeld in een gesprek met een medereiziger, een oudere man uit Canada. Allerlei onderwerpen komen voorbij, maar bij ‘politiek’ permiteer ik mezelf om eens mijn ogen dicht te doen. Ook de vrouw van de Canadees heeft afgehaakt. In Ollantaytambu hebben we geluk, er staan taxi’s genoeg, allemaal net een clubje toeristen afgegooid en willen natuurlijk graag met nieuwe vracht terug naar Cusco. Zo kunnen voor een leuk prijsje mee in een fijne wagen.

In Cusco hebben we, voor onze laatste drie overnachtingen, gereserveerd bij het DSCN2640Ninos Hotel. Dit hotel is opgericht door een Nederlandse vrouw. De opbrengst komt ten goede aan haar andere project, de Nino restaurants. In deze ‘restaurants’ (eigenlijk meer dagopvang) mogen kansarme Peruaanse kinderen een warme maaltijd nuttigen, gebruik maken van een warme douche, is er een dokter en soms ook een tandarts. Er is een leraar die de kinderen begeleid met huiswerk. Ook is er een bibliotheek, een bioscoopje, een gymzaal. Er zit een naaiatelier bij, waar de kinderen zelf leren handwerken. Verder maken ze zelf chocolade. Alle handgemaakte producten worden verkocht en ook deze opbrengst komt ten goede aan de kinderen. Vandaag hadden we de eer om er te mogen kijken, het was mooi en inspirerend om te zien. We hebben er geen foto’s gemaakt, dat werd niet op prijs gesteld, maar dat konden wij volledig snappen. Bovendien moet je sommige dingen ook gewoon opslaan op je eigen ‘ harde schijf’. Ik zou er nog pagina’s vol over kunnen schrijven, maar ik verwijs graag naar de website http://www.stichtingninos.com  bovendien gaan we naar de Mc Donalds, de DSCN2644 kinderen hebben het er al dagen over……(wat een contrast, he?). In de avond leren we een gast kennen uit Amsterdam. Blijkt dat hij strafrecht advocaat  is van jongens als Willem Holleder en andere mensen uit het liquidatie proces. Hij is op reis met de zoon van Ruud Lubbers. Als de fles wijn leeg is worden we door de bewaker naar bed gestuurd vanwege de lichte geluidsoverlast.

De laatste dag zijn we nog even naar de markt geweest. Gebreide handschoenen gekocht voor de kou die ons te wachten staat in Patagonie en natuurlijk weer veel school voor de kinderen.

Morgen om 13.00 vliegen we vanuit Cuzco naar Lima en dan door naar Santiago en Punta Arenas in Chili.

Fijne carnaval allemaal.

Foto’s

9 Reacties

  1. Ankie:
    14 februari 2015
    Wat een mooi verhaal, geweldig! En wat een mooie foto's. Erg leuk dat ook de kinderen regelmatig hun verhaal doen.
    Maar goed dat Renee ook van mijn baksels houdt, Peter!
    Veel plezier, groetjes
  2. Jose:
    14 februari 2015
    BNN op reis is er niets bij. Gewwwwellllldiggggge verslagen.
    Jullie kinderen zijn de opvolgers van Floortje en Chris.
    Ben trouwens wel benieuwd of Peter ook al een keer op het luchtbed geslapen heeft?
  3. Xandra:
    14 februari 2015
    Leuk om jullie reisverslag over Peru te lezen. Over een week of 8 vliegt Jaime die kant op. Werkt er nog altijd een Nederlander in hotel Ninos? Jaime moet in Cusco een aantal hotels bezoeken om de kwaliteit te beoordelen als praktische opdracht voor haar profielwerkstuk. Als jullie nog tips hebben hoort ze het graag! Ben voorzichtig in Lima en nog heel veel reisplezier!!!
  4. Ingrid:
    14 februari 2015
    Super joh. Geniet er maar lekker van! Wij blijven jullie op deze manier manier volgen. Enjoy!!!
  5. Nelly Rini Raijmakers:
    15 februari 2015
    Hallo Martine Peter Java Nolan en Loris geweldig mooi reisverslag ook van de kinderen die kunnen wel een boek schrijven reis om de wereld met onze ouders.
    Jullie zien toch wel heel veel andere natuurwonderen dan in Europa en alleen al het vervoer is toch wel iedere keer heel spannend.
    Geniet er nog van en weer op naar de volgende bestemming.
    De foto,s zijn ook erg mooi.
    De groetjes Nelly Rini Raijmakers
  6. Mieke:
    16 februari 2015
    Kei leuke minion Java!!
  7. Petra, Bart en Iris:
    17 februari 2015
    Nou hier zou ik ook wel een keer heen willen. Enig idee hoe ik Bart kan overhalen?
    We kijken uit naar de volgende verhalen.
    We hebben met carnaval (optocht) jullie nichtjes Lonneke en Elmie nog gezien.
    Heel veel plezier!
    Bart, Petra en Iris
  8. Dorus van de Wal:
    17 februari 2015
    Supervette verhalen en foto's! Zou het jullie graag eens na doen. Geniet er nog maar ff van met zn 5e ;)
  9. Tikva:
    22 februari 2015
    Wow wat is Machu Picchu duur geworden zeg, in 2004 vond ik het al duur maar dit is echt belachelijk. Wel mooi om met je kinderen gezien te kunnen hebben!