3 maanden thuis

Drie maanden thuis.

Op dit moment zijn we al weer 3 maanden in het mooiste dorpje van Nederland, Liempde. Zodra we bij ons huis arriveerden voelden we dat we echt thuis waren gekomen. De hele wereld rond gereisd met z’n vijven. Een hoofd vol herinneringen en een computer vol foto’s die nog in albums moeten worden gezet. Een eigen huis voor onze familie. Iets wat we niet meer kenden. Wat een ruimte, na 8 maanden op een kamertje nu ieder een slaapkamer voor zichzelf, een mooie badkamer en een vooral schone WC. Je kunt je niet voorstellen hoe leuk wij het vonden om op onze eigen bank te ploffen. De kinderen hebben we echt 2 dagen niet gehoord. Al het speelgoed was weer nieuw en het voelde voor ze als een speelgoedwinkel na die paar dingen die we op reis mee hadden. 

We hebben het de eerste week nog rustig aan gedaan wat werk betreft maar met een eigen zaak is het niet mogelijk om lang buiten schot te blijven. De tweede week ben ik langzaam begonnen en daarna is het weer alle hens aan dek. Ook vanwege vakanties van collega’s. De kinderen hebben 3 dagen rond huis gespeeld. Vaak met elkaar want veel vriendjes en vriendinnetjes waren nog op vakantie. Daarna de jeugdvakantie week waar ze iedereen weer tegen het lijf liepen. Wij moesten deze dagen natuurlijk ook regelmatig vertellen wat we allemaal mee gemaakt hebben. Liempde is een klein dorpje dus ons kent ons.

Tien dagen na thuiskomst begint ook weer de school. Alle drie de kinderen zijn over naar het volgende leerjaar. Hoewel we in het begin dachten dat onze kinderen niet hoefden te wennen bleek dit toch wel het geval te zijn geweest. Met name Loris heeft wat aanpassingsproblemen. Vooral omdat hij in een klas is gekomen met allemaal nieuwe kinderen. Echt dom van school maar wij hebben hier niets aan kunnen doen vanuit verweggistan. Java is het gelukkigst om weer thuis te zijn. Al die vriendinnen, en dan vooral Pien,  ziet ze dagelijks. Als we op dit moment weer beginnen over de volgende reis is haar eerste reactie dat het niet meer hoeft. Ze is bang dat ze weer haar hele wereld achter moet laten. Iets wat we nog veel zullen doen maar niet meer voor zo lang natuurlijk.

Nu 3 maanden verder beseffen we beide dat we weer totaal opgeslokt worden door wat we altijd deden. Het is of we niet weg geweest zijn. Op reis dachten we regelmatig dat we zouden proberen om ons niet meer druk te maken over rand- en bijzaken maar toch merken we dat we dit steeds meer gaan doen.

Een belangrijk verschil tussen thuis zijn en reizen is dat het leven op reis zeer simpel en overzichtelijk is. Je maakt je druk over hotels, transport, eten, geld, waar naar toe en gezondheid. Veel meer bestaat er niet. Het leven is simpel, simpel en simpel. Hier thuis komt er zoveel bij. Zoveel zaken die tijd en energie kosten. Met regelmaat denken we terug aan al die mooie avonturen, die we samen hebben meegemaakt. Maar ja, het ‘gewone’ leven gaat ook gewoon door en dat is misschien maar goed ook. Natuurlijk begint er ook weer wat te kriebelen, 3 maanden thuis, dat is toch al weer bijna de helft van onze reis. En wat gaat die tijd vlug!  Dus hebben we de volgende trips al geboekt. Een weekje skiën en daarna in de meivakantie naar Senegal, Mauritanië, West Sahara, Marokko en terug naar huis met ons nieuwe VW syncro busje. Hier gaan we de komende jaren Afrika mee ontdekken. Zo proberen we de balans te vinden in ons leven, dat net zoals bij de meesten, vaak gedicteerd wordt door allerlei verplichtingen. Maar, zolang er plannen zijn leven we en het vooruitzicht op weer nieuwe ‘projectjes’ geeft ons energie.

Jullie horen nog van ons!