Nieuw Zeeland, Wellington en Zuidereiland

19 april 2015 - Christchurch, Nieuw-Zeeland

Nieuw Zeeland, derde en vierde week.

Na een paar dagen bubbelen en relaxen in de thermische baden zitten we weer vol energie en hebben we zin om verder te gaan. We zijn een beetje aan het dubben:  gaan we naar de glowworm caves  van Waitombo, of gaan we naar Napier, een stadje dat na een grote aardbeving weer helemaal opnieuw is opgebouwd in een Art Deco stijl, in 1931.DSCN4223 Uiteindelijk kiezen we voor het laatste.DSCN4208 Er is een leuk museum in deze stad en even iets cultureels doen, daar hebben we wel zin in! Eenmaal aangekomen gaan we het stadje verkennen, inderdaad, alles is in de art deco stijl. Best leuk om zo een paar uur rond te slenteren.  Nolan vindt eindelijk nieuwe schoenen, de oude met gaten kunnen de kliko in.

Het museumbezoek is een succes. Voor de kinderen hebben ze allerlei activiteiten en een speurtocht (uiteraard in het Engels) waarbij zelfs Maori historie en kunst een leuke DSCN4210wedstrijd worden.

Na Napier willen we doorrijden richting Wellington. In Wellington zullen we over een paar dagen de boot  pakken richting Pixton, gelegen op het Zuider Eiland. Helemaal doorrijden gaat niet lukken, dat is te ver. We rijden zover mogelijk door en stoppen in Woodville. In het donker rijden in Nieuw Zeeland bevalt ons niet echt, de wegen zijn vaak kronkelig, door de bergen en ook slecht verlicht. De DOC camping die we in Woodville na veel zoeken vinden, ligt moederziel alleen, compleet verlaten in het pikkedonker aan een wilde rivier. Niet echt een aantrekkelijk plek om te slapen. Dit gaan we dan ook niet doen. Terug rijden naar het ‘centrum’ dan maar. Woodville is campervriendelijk, geeft een bord aan, maar we hebben toch grote moeite om een geschikte slaapplek te vinden. Uiteindelijk zetten we de camper op een plek waar je ook het afvalwater mag lozen.

Nieuw Zeeland is als land, zoals al eerder gezegd, om verschillende redenen echt een fijn en leuk land. Daar komt nog bij dat de mensen hier echt zuinig op een hun mooie land zijn. Er ligt hier nooit troep op straat. Wanneer er ergens geen afvalbakken staan is het voor de mensen hier volstrekt normaal dat je je eigen afval mee neemt. Verder hebben ze hier ontzettend veel openbare en echt SCHONE toiletten. Soms vinden we het haast te makkelijk, dan missen we het echte reizen, zoals in Zuid Amerika.

Na onze nacht in Woodville gaan we onze rit voortzetten naar Wellington.  Onderweg stoppen we nog in een leuk plaatsje, Shannon, een typisch Nieuw Zeelands stadje. Mooie, sfeervolle houten huisjes, in vrolijke kleuren. Hier hebben we even een koffiepauze. In Wellington kunnen we de camper kwijt op een parkeerplaats bij de haven, speciaal voor campers. Dit is perfect.DSCN4262 We zitten en dicht bij het centrum en dicht bij de plek waar de boot zal vertrekken. Er zijn toiletten en doucheruimtes, dus we hoeven niet stinkend de boot op te gaan. DSCN4237Vroeg in de middag komen we er aan. Heel bijzonder, zo’n plek: parkeerplaats vol campers, uitzicht op de haven en tussen de 30 vediepingen hoge kantoor- en winkelpanden. Tuinsetje eruit en lunchen maar. Onderweg hebben we Wellington al een beetje kunnen bekijken (gruwelijk verkeerd gereden) en ik was meteen enthousiast. Mooie straten met weer van die leuke villa kakelbont achtige huizen. De echte binnenstad is echter gewoon maar een stad. Maar het gebied rond de haven ziet er gezellig uit. Veel restaurantjes en barretjes aan een mooie boulevard. Een graad of 10 warmer en het is de place to be!

Te Papa is het Nationaal museum van Nieuw Zeeland en het ligt zowat aan de haven. Wanneer wij er langs lopen is het al een uur of vier. Het is net op die dag open tot negen uur ’s avonds, dus we besluiten om deze avond een bezoekje te brengen aan het museum.

Door nolan:

We komen aan bij het museum. Het was gratis. We gingen naar een ruimte waar er dingen over aardbevingen waren. We zaten in een huis war je kon voelen hoe een mini aardbeving was toen gingen we naar verdieping 4 daar waren de vliegtuigen. Eerst zagen we van alles over de all blacks (rugby team van Nieuw Zeeland, red.) daarna kwamen de vliegtuigen eerst zagen we allemaal foto’s van oude vliegtuigen(enzo)toen werd het cool je zag een beeldscherm en je kon je eigen vliegtuig maken(mijne vond ik het coolste) je kon ook in een simulator je kreeg een bril op je zat dan in een vliegtuig (dat leek door die bril)je kon overal landen, in de stad, in het oerwoud en op het strand het was eigenlijk al superlaat maar we zaten nog steeds in het museum. DSCN4295De volgende dag gingen we weer naar het museum, toen een mevrouw kwam aan lopen en zei dat er een haai was gevangen. Het was een hele lange, nog langer dan in het Lagoonarium op Moorea. Het was een turkwaze haai.DSCN4249 Toen kwam er een meneer aan en vroeg of dat we op tv wilde met een interview. Dat wouden wij wel! Toen liepen we verder naar het museum. We gingen naar verdieping 6 dat was een uitzigtpunt toen gingen we nog wat Maori dingen bekijken en toen gingen we naar de kinder hal, je had daar computers je kon daar naar dingen zoeken op de computer en je zag een hart van een walvis, de echte grootte maar dan van plastic.  Einde groetjes nolan.

Na het tweede museumbezoek wordt het tijd om naar de boot te gaan. Een vaartocht van ongeveer drie uur zal ons naar het zuider eiland van Nieuw Zeeland brengen. Gewapend met lunch en vermaak stappen we aan boord nadat we de camper erop hebben gereden. Inmiddels weten we dat de boottochten met de ferry doorgaans goed te doen zijn, maar deze boot heeft zelfs een kinderhoek, met krijtbord, tv en klein speeltuintje.DSCN4306 We arriveren in Pixton en het is zo’n beetje etenstijd. Onderweg stoppen we bij ’n afhaal Thai, omdat het te laat is om nog te koken. Daarna begint de zoektocht naar een geschikte slaapplek. We rijden heel Pixton rond (is gelukkig niet zo groot) maar slagen er maar niet in om iets te vinden. Overal staan borden met  ‘ no overnight camping’. Uiteindelijk ga ik het maar vragen aan een agent in een politiewagen, die overduidelijk denkt: ‘mens zout op, ik heb wel iets beters te doen’. Hij vertelt waar we met de camper mogen staan en na twee keer (korte en chagrijnige) uitleg, gokken we het er maar op. Ik durf het ook eigenlijk niet nog een keer te vragen. Wonderwel vinden we de plek ook nog, Het is een parkeerplaats bij een restaurant, waar je binnen gebruik kan maken van het toilet, dus Peter gaat maar plichtsgetrouw een biertje pakken. Gratis camperplaatsen, we maken er graag gebruik van af en toe. Zeker als het al bijna donker is vinden we het vaak zonde om nog een camping op te zoeken. Na de overnachting in Pixton gaan we naar Nelson. Het is niet al te ver rijden.DSCN4314 Nelson schijnt een leuk, hippieachtig plaatsje te zijn. Bovendien moeten we ons levensmiddelen voorraad aanvullen, dus een parkeerplaats in het centrum, waar we kunnen overnachten en waar we dicht bij een supermarkt zitten, dat is ideaal. En die vinden we. De boodschappen moeten we even te voet gaan halen, dus dat doen we met een grote rugzak. Zoals wel vaker, proberen de kinderen weer ,-tot onze grote ergernis-, ons knuffels en ander speelgoed te laten aanschaffen. Wat we natuurlijk niet doen. Zelfs niet na tien keer vragen. Wat we wel doen, is knutselen, die middag! Er is een atelier, precies tegenover onze camper en onze kinderen kunnen meteen aan de slag.

Door java:

Na een korte rit van ongeveer een uur kwamen we aan in Nelson waar we meteen op zoek gingen naar een supermarkt. Na een kwartier te hebben gezocht kwamen we bij een mevrouw aan, die  zei: aan de overkant staat een grote countdown (grote supermarktketen in Nieuw Zeeland) dus gingen we daar maar heen.DSCN4341 Toen we terug kwamen met onze handen vol met boodschappen ging mama op pad om te kijken of er misschien iets leuks te doen was. Naar enkele minuten kwam ze terug en zei dat ze wel iets leuks had gevonden. En dus gingen we samen gezellig met z’n viertjes op pad (papa moest nog iets aan zijn computer doen). Toen we binnen kwamen zagen we dat het een soort knutselhal was waar je allerlei creatieve dingen kon doen zoals: t-shirts beschilderen, mozaieken, verven op bordjes of beeldjes en natuurlijk papier machee(dat deden wij).DSCN4327 Dus gingen we aan het werk Loris en Nolan kozen allebei een dino (gelukkig we allebei een andere)en ik koos een schattig babygirafje. Nadat we de poppetjes hadden gekozen begonnen we als eerste met het hele poppetje wit te verven zodat als er plekjes niet beplakt kunnen worden is het te minste niet bruin (zoals het poppetje eerst was). Toen het poppetje was opgedroogd begonnen we met plakken. Een uur lang waren we ijverig bezig met het maken van de poppetjes. Toen ze klaar waren moesten we de volgende dag terugkomen omdat ze nog gelakt moesten worden. Die morgen gingen Nolan en Loris snel de poppetjes halen. En ik wist zeker dat het harde werken de moeite waard was geweest...

Tevreden met de werkjes verlaten we onze tweede (gratis) camperstop. Nu wordt het weer tijd voor een camping. We willen graag op een camping overnachten dicht bij het Abel Tasman Park, dus zoeken we in Marahau. DSCN4360Verder willen we graag dat er meer mensen op de camping overnachten (overal wordt het nu steeds rustiger merken we, nu het hoogseizoen echt afgelopen is). We willen graag goede wifi en de camping moet ook op een mooie plek zijn…. Nee, we hebben geen wensen.  Het Abel Tasman National Parc is een natuurgebied waar je een van de Great Walks van Nieuw Zeeland kan doen. Dit zijn plekken waar je, doorgaans na reservering, meerdaagse wandelingen kan doen. Je overnacht dan in een soort kampeerboerderijen, ook wel vergelijkbaar met berghutten zoals je die in Europa ook veel ziet. Wij gaan geen meerdaagse tocht doen, maar we willen wel een mooie wandeling maken. We vinden een camping op een mooie plek, vlak bij de ‘ingang’ van het nationaal park. Het is een plek waar je mag kamperen, waar campers mogen staan, maar er is ook een hostel en er staan cabins ,-een soort hutjes, ik vind ze lijken op aquariums. Een niet al te vriendelijke mevrouw staat ons te woord, maar dat deert ons niets. We parkeren onze camper op onze prachtige plaats ,eigenlijk anderhalve plek, maar ach het is toch niet druk, met een schitterend uitzicht op het Abel Tasman park! Wat ons, maar vooral Peter nu wel stoort, zijn de sandflies! Op zowel Paaseiland als Moorea zijn de kinderen en ik totaal lekgestoken door de muggen, (alleen al 20 muggenbeten per voet!) maar nu is Peter aan de beurt. Kan hij zelf het ‘niet krabben’ oefenen…

Er gaat hier weer aan school gewerkt worden. Het is ook fijn om, nu we een tijdje onderweg zijn, af en toe ergens wat langer te blijven. Dat brengt wat rust in de reis. De dagen die we hier zijn worden verder gevuld met hardlopen,- mooiste rondje ooit!- en de was doen.DSCN4381 Ook maken we een wandeling van 4 uur. Daarvoor moeten we eerst met de watertaxi, die brengt ons in 45 minuten naar de startplek van onze wandeling. Vooral Loris verheugd zich erg op dit tochtje, hij heeft namelijk al foto’s van de boot gezien.

Door Loris: We waren op een dag  bij de water taksi toen we in de water taksi zaten toen trekte een traktor ons en toen reedie ons ook het water in. En het vaarde hil snel. En het was hil tof! Groetjes Loris

Onderweg  zien we nog zeehonden. Ook zien we nog een rots in het water die door het botsen van twee aardplaten, miljoenen jaren geleden, omhoog is gekomen.DSCN4383
Gek genoeg is de rots gespleten alsof het een doormidden gesneden appel is – hij heet dan ook de ‘split apple rock’. Onze bootbestuurder is een vlotte gast, die het pedaal stevig intrapt. Lekkere scherpe bochten maken, de boot stuitert op het water! Dit vinden we eigenlijk allemaal wel te gek. Het is bijna jammer dat we er zijn.DSCN4406

De wandeling is natuurlijk schitterend, zoals alles hier mooi is. Onderweg wordt ik nog flink te grazen genomen door een insect, waarschijnlijk een wesp, dagenlang een dikke enkel als gevolg

                                 DSCN4414             

 

 

De volgende dag vertrekken we, we gaan naar Takaka. Dit is een klein hippie plaatsje, met een lekkere, relaxte sfeer. We blijven hier twee nachten.DSCN4443 Er wordt weer aan school gewerkt en als beloning gaan we met de kinderen naar de film. Een charmant, wederom hippie achtig bioscoopje, met naast de gewone stoelen ook zitzakken en oude bankstellen. DSCN4458Zo vinden zelfs papa’s en mama’s  een barbiekinderfilm leuk! Alle ingrediënten zijn er om er een leuke middag van te maken. Helaas ontaardt onenigheid om wat snoep, in een ordinaire knokpartij tussen twee kinderen van ons. We schamen ons kapot. Ook op reis hebben we inderdaad met gewone opvoedingsperikelen te maken….

De volgende dag wordt de rit vervolgd. We gaan richting Christchurch. Dit is nog een flink stuk karren, het zal in twee dagen moeten.DSCN4484 Onderweg stoppen we een paar keer, de wegen zijn namelijk moeilijk te rijden hier. De eerste stop is al na 10 minuten. DSCN4485Hier ligt een soort terrein vol rotsen. De kinderen leven zich hier lekker uit. Ze kunnen klimmen en kruipen tussen de grote rotsblokken door en het is net een doolhof. 

In Nieuw Zeeland kan je niet zo maar even 300 km rijden.  Door de bochtige bergwegen is er bovendien bijna altijd wel iemand misselijk. Gelukkig vinden we op tijd de inmiddels bekende DOC camping en er staan meer campers! Gelukkig, want het weer is echt wel slechter aan het worden. Het regent en we hebben het koud,- we zijn niks meer gewend. Vandaag komen we de camper niet meer uit. We hebben ook nog genoeg te doen. Alvast voorbereidingen treffen voor Japan. We hebben het plan om ook Zuid Korea te bezoeken, dus probeert Peter in het Koreaans tickets te boeken….wordt vervolgd.

De volgende dag is het nog een paar uur rijden naar Christchurch. We zitten dit keer op een makkelijk te berijden weg en met een lekker muziekje op de achtergrond zit je zo aan (of boven) je maximum snelheid. In Christchurch mogen we bij het kantoor van onze camperverhuurder ons beddengoed en dergelijke omruilen voor een schone set. Echt een goede service. Die ochtend zijn we er ook achter gekomen dat onze accu niet helemaal goed werkt, dus het was maar goed dat we zo dicht bij het kantoor waren. Dit wordt ook meteen verholpen, dus na een uurtje zitten we weer in de camper. We gaan naar het Antartica parc. DSCN4514De naam zegt het al, het gaat over Antartica. Zo kan je allerlei dingen te weten komen over dit continent, over de geschiedenis, over de eerste bezoeken en ga zo maar door. Verder hebben we er 3d films gekeken, konden de kinderen zich verkleden met expeditie kleding en konden ze op een oude (stilstaande) sneeuwscooter zitten. Met een dikke jas en speciale overschoenen aan maakten we een heuse sneeuwstorm mee….en met ons nog 30 Japanners. Of Chinezen.DSCN4521 In ieder geval was het hilarisch om te zien wat die mensen doen om grappige foto’s te maken. Het hoogtepunt was echter een ritje met een voertuig met rupsbanden dat ze gebruiken op Antartica, een Haglund. Er was een soort fietscrossparcours aangelegd, met heuvels  van 7 meter hoog  waar het voertuig overheen moest om vervolgens door diepe waterplassen te rijden. De kinderen vonden het echt geweldig. Het was een leuk dagje uit. De camping waar wij gaan overnachten ligt zo’n 4 km van het centrum van Christchurch. Op de camping komen we voor het eerst tijdens onze reis, nog een Nederlands gezin tegen, met twee kinderen. Hun reis zal in totaal 3,5  maand duren. Het is leuk om eens een keer ‘lotgenoten’ tegen te komen en we raken natuurlijk meteen aan de praat. Zij vertrekken, tot spijt van onze kinderen, morgen alweer. In gedachten waren ze waarschijnlijk al dagen met hun aan het spelen hier. Wij blijven hier echter nog wel een aantal dagen...

Foto’s

7 Reacties

  1. Fam. Born (Suus):
    19 april 2015
    Leuk om jullie verhalen weer te lezen met mooie foto's, grappig bij jullie wordt het nu frisser en hier wordt het eindelijk wat warmer. Het is bijna Mei vakantie moet zeggen daar zijn de kids wel aan toe. Bij het zien van de camper kunnen wij haast niet wachten met onze vakantie het wordt waarschijnlijk ook een vlucht naar Maui grappig want dat staat op jullie camper. We lezen vast snel weer jullie nieuwe avonturen groetjes.
  2. Femke:
    19 april 2015
    Herkenbaar allemaal!!! Leuk verhaal:)
  3. Ankie:
    20 april 2015
    Krijg heimwee van jullie mooie en leuke verhalen en foto's.
  4. Nelly Rini Raijmakers:
    21 april 2015
    Hallo Martine Peter Java Nolan en Loris bedankt voor jullie mooie reisverhalen de kinderen doen het ook geweldig wij zijn ook twee maal door Nieuw-Zealand getrokken een geweldige ervaring een heel mooi land met een prachtige natuur.
    Die sandflies dat is echt een ramp ik weet nog goed dat ik er ook veel last van heb gehad maar fijn dat alles zo goed gaat en jullie zijn nu al 4 maande op reis dan maak je ook van alles mee.
    Geniet er nog van en fijn dat het leren ook nog steeds goed gaat onze complimenten voor de wereldreizigers.
    Groetjes Nelly Rini Raijmakers
  5. Fam van oorschot:
    22 april 2015
    Hallo allemaal,leuk om te lezen dat alles goed met jullie gaat,dat de kinderen zich vermaken, en dat jullie elke dag weer iets nieuws beleven.Ga zo door!!!!
    Lieve groetjes Sam luuk Jeroen en silvia
  6. Fam Beerlage:
    18 mei 2015
    ik herken alles van nieuw-zeeland
  7. Tineke:
    21 juni 2015
    Hallo, ik kwam toevallig op jullie blog omdat we ook reizen met onze kinderen. Wij waren dezelfde periode in NZ. Herkenbaar dus! Een blog met mooie herinneringen want ook jullie reis loopt op zijn einde. Onze blog is http://www.tangatanga.com/tinekehermanlissejolente