Moorea, Frans Polynesië

Vanaf Paaseiland, waar we met alle lof uitgezwaaid werden door Richard en zijn vrouw, zijn we in 5 uur en 50 minuten naar Tahiti gevlogen. We vertrokken om 23.30 en landden om 0.20! Vijf uur tijdsverschil. De helft van de familie had minstens 4 uur geslapen en de andere helft niets. We hadden al een hotel geboekt vlak bij het vliegveld. Dus even geld pinnen en met de taxi (wat een afzetters!!) ernaar toe. Alles ging soepel behalve in slaap komen. Loris was eigenlijk helemaal uitgeslapen en was niet van plan weer in ons ritme te komen. Toch hebben we allemaal nog 4 uur prima geslapen. Locale tijd 7.30 was iedereen weer gepakt en gezakt. Met de taxi naar de ferry, wel nog even langs de bakker voor broodjes en een fles fanta. Van de broodjes hebben we genoten maar de fles fanta ontplofte in de terminal van de ferry toen Nolan hem liet vallen. Hij was al gewaarschuwd en toch ging het mis. We schaamden ons dood. Alles onder de fanta. Enkele mensen nat!. Zo de dag is goed begonnen. De ferry duurde 45 minuten om ons naar Moorea te brengen. Even nog met de bus en rond de middag komen we aan in ons paradijsje. Moorea Fare Miti. 

Deze plek had ik al een half jaar geleden geboekt. Nog voor we de wereldtickets boekten. Alles (8 bungalows) zit vol. Het is een van de weinige plekken waar we met 5 personen in een huisje passen,-Tahiti, cq Moorea-, is een echte honeymoon bestemming, vaak zullen er dan nog geen kinderen bij zijn. Fantastisch uitzicht op zee. Mooi klein eilandje voor de kust. Budget. Palmbomen op het strand. Nauwelijks andere toeristen. Fantastische zonsondergang. Wat wil je nog meer. De foto's zeggen genoeg en voor HET ultieme vakantie gevoel, zeker het bekijken waard. Veertien Dagen vakantie na Zuid-Amerika. Iedereen is er aan toe. Het is hier ongeveer 30 graden overdag en ’s nachts 25. Dit bedoelen ze nu met een tropisch paradijs. Het huiswerk maken van de kinderen gaat de eerste dagen nog niet vanzelf. Ze moeten er duidelijk weer even inkomen. Daarbij speelt het weer natuurlijk ook een rol. 

Door Nolan:

We zijn op moorea. We kunnen hier gratis snorkels huren. Het heel mooi ik ben ver wezen snorkelen voorbij het eiland bij ons hotel. Het is daar veel mooier dan als je bij ons hotel gaat snorkelen. Ik ben samen met papa wezen duiken het koraal is daar levend. Met heel veel kleur en vormen. Elke seconde als je kijkt zie je vissen. Opeen s zag ik een een manta rai dat is zoon zweefvis een hele groote. Bruin met witte rondjes. Eerst wou ik niet mee.

De dagen hier worden gevuld met stokbrood en kokosbrood eten, we zijn tenslotte in Frankrijk. Verder veel zwemmen, snorkelen of met de kayak een stukje de zee in naar de motu, een klein eilandje 100m voor ons in de zee. Ik ben zelf nog een keertje wezen duiken. Gaaf want je duikt echt tussen de haaien van 3 meter lang. Lemonsharks. Toen ik goed en wel tussen de duiken weer op boot zat bleek de zee toch een stuk ruiger geworden te zijn. Vandaar dat ik even een flash back had van het oktober feest in Liempde en mijn maaginhoud aan de vissen toevertrouwde.

Een paar dagen later zijn we met een huurautootje een rondje om het eiland wezen maken. Als eerste gingen we naar het Lagoonarium. Eens soort van levend aquarium. Het is een klein eilandje, 5 minuten varen van Moorea. Daar is een lijn gespannen waarlangs je kunt snorkelen, dit met name vanwege de stroming. Het is niet de bedoeling dat we een van de kinderen straks op Tahiti op moeten vissen. Zelfs gewoon snorkelen hier is al een belevenis op zich. Duizenden vissen in alle kleuren boven het koraal. Twee keer per dag gaat Wilfred de vissen voeren. Echt niet normaal. Honderden vissen zitten om hem heen. Manta’s, haaien en enorme aantallen andere kleurrijke vissen. Wij bekijken dit allemaal hangend aan de lijn op minder dan een meter afstand en kunnen zelf de manta’s aanraken. Als we zelf nog wat voeren staan we midden in een brij van vissen. Middageten was worstjes van de barbecue, en die smaken hier beter dan waar ook. Daarna naar de grootste supermarkt hier (ongeveer een kwart van de supermarkt in Liempde, hoe heet die ook alweer?) en verder gereden naar een uitkijkpunt en wat oude tempels die niet echt indrukwekkend zijn hier op Moorea. In de avond betrekt het weer ook en de komende 3 dagen hebben we wat wisselvallig weer met buien. Blijft wel lekker warm (30 graden). Tijdens het wegbrengen van de auto gaan we nog even kijken bij een dolfijnen centrum in een duur hotel, je weet wel zo eentje met bungalows op het water.

Door Java:

Toen we van het Lagoonarium afkwamen zagen we dat er ook een dolfijnencenter was en dus gingen we de volgende dag daar maar heen, het kwam precies uit want we moesten onze auto daar toch weg brengen. We kwamen daar aan en zagen alleen maar een groot houten gebouw dat volgens de jongens heel lux moest zijn (ik geloofden hun omdat hun er al geweest waren) Kijk meestal geloof ik zulke jongens niet maar daar hebben we het nu niet over. Toen we daar binnen kwamen zagen we dat de jongens zeker gelijk hadden er hingen reusachtig gouden kroon luchters , mooie banken en achter de balies stonden mevrouwen met bloemenjurken en bloemenkransen aan. Toen papa de autosleutel aan de mevrouw had gegeven gingen we op weg naar de dolfijnen, het was best wel mooi weer dus liepen we vrolijk over het pad naar de dolfijnen. Helaas voor ons begon het na een poosje keihard te regenen dus moesten we even schuilen onder een bungalow uitsteeksel toen de regen was afgelopen liepen we snel de bordjes weer achterna. Toen we de dolfijnen niet meer op een bordje zagen zag papa ineens dat er ook schildpadden waren, dus gingen we daar maar even kijken we zagen groene zeeschildpadden, een soort bruine schildpad, een rare grijze met een gebutst schild en we zagen hele schattige baby schildpadjes die probeerden naar elkaar toe te komen (wat ik heel erg zielig vond). Toen we daar net klaar waren met de schildpadden begon het weer te stortregenen. En toen het weer opgeklaard was gingen we maar op zoek naar de dolfijnen. We vonden ze gelukkig snel en dus gingen we maar kijken, twee mensen (japanners) stonden langs een hele mooie dolfijn die kunstjes deed hier zijn er een paar

1.hij maakte een torenhoge sprong.

2.hij kon zwaaien naar de japanners

3.hij kon op zijn rug draaien

4.hij kon klappen

5.hij bleef de hele tijd op zijn rug drijven.

Toen hij al die dingen had gedaan trokken de mensen hun zwemvest aan en kregen een duikbril op. En liepen naar een ander stuk met water waar een andere dolfijn hun aan het opwachten was. We bleven eventjes kijken en zagen hoe hij een hoge sprong maakt toen er daarna niks spectaculairs gebeurde gingen we terug.

De kinderen zijn na 2 weken op Moorea nu weer lekker voor op hun klasgenoten dus we kunnen de komende weken de teugels wat betreft school weer even laten vieren. Verder is iedereen weer uitgerust, goed bijgekleurd, vooral Loris en Nolan zijn zwart geworden. We hebben weer zin om verder te reizen. Wel zijn in onze hoofden de plannen weer aan gepast. Waarschijnlijk gaan we Zuid Korea en Taiwan ook nog bezoeken maar we gaan eerst naar New Zealand!!